Een weg naar innerlijk herstel
Een cliënt vertelt:
“Voordat ik CMFT leerde kennen had ik al verschillende therapieën achter de rug, dat mijn gevoel van onrust en depressie zou moeten verminderen/wegnemen, echter zonder blijvend resultaat. Ook had ik al vele boeken gelezen over identiteit, gevoel van eigenwaarde, afwijzing etc. Toen ik kennis maakte met CMFT had ik er weinig vertrouwen in.
Ik had op dat moment te maken met heftige angstklachten dat zich fysiek uitte in pijn op mijn borst, slecht slapen en inwendig trillen. Ondanks de ogenschijnlijke eenvoud van de therapie, maakte het toch een diepe indruk op me. Ik mocht mijn verhaal vertellen en waarbij de therapeut me diep in de ogen keek. Hij toonde compassie en mijn verhaal deed er toe. Tijdens één van die sessies ontdekte ik, waar ik in het dagelijks leven ook hinder van ondervond, dat ik het lastig vond om oogcontact te maken. Ik keek liever weg, het maakte me onrustig.
Op een ander moment kwam ik terecht bij een deel van mezelf dat ik niet kende, dat er niet mocht zijn, een kleine baby die geen ‘besef van zijn’ had. Mogelijk veroorzaakt door o.a. een geboorte trauma, gebrek aan bevestiging en erkenning waardoor ik niet wist wie ik was! Ik leefde voornamelijk ‘in mijn hoofd’ en wist niet hoe ik in het ‘hier en nu’ kon leven, laat staan er van kon genieten. Het ging soms zo ver dat ik, in een stressvolle periode, een gevoel van dissociatie had. Dan ‘keek’ ik a.h.w. op een afstandje naar mezelf.
Tot mijn verbazing ervaarde ik na de sessie en de stroom van tranen, een enorme rust, verzadiging! Ik mocht er zijn! Dat gevoel intensiveerde in de weken/maanden daarna, waarin ik meerdere malen CMFT ontving. Alsof een psychologische fase die in mijn kinderjaren niet volledig tot stand was gekomen, alsnog werd voltooid. Daardoor was ik ook in staat om onderwijs tot me te nemen wat ik eerder niet kon ‘ontvangen’ omdat het geen ‘landingsbodem’ had. Daardoor kwam er ook ruimte voor innerlijke heling en groei.
Ik ben nog “onderweg”, maar ik heb voor het eerst vertrouwen gekregen dat dit niet van tijdelijke aard is. Waar ik voorheen constant heen en weer geslingerd werd door de omstandigheden in mijn leven, ervaar ik nu meer stabiliteit en ben ik beter in staat die stabiliteit weer terug te vinden als het even wat minder gaat. Zocht ik eerder op een onverzadigbare wijze naar de erkenning en bevestiging van anderen, door de innerlijke groei weet ik nu wie ik ben en heb ik het niet meer in die mate nodig dat anderen dit bevestigen. Daarnaast is het ook bijzonder fijn dat mijn fysieke klachten zijn verdwenen en dat ik oogcontact met anderen kan maken zonder dat het mij onrust geeft.
Ik ervaar het als een proces waarbij ik telkens nieuwe ontdekkingen doe. De meest waardevolle vind ik wel dat ik nu weet wie ik ben. Ik ben niet langer ‘onzichtbaar, niet gezien’ maar ik ben iemand met waardigheid! Ik mag er zijn en ben a.h.w. ‘thuis gekomen bij mezelf’!
CMFT heeft voor mij de weg geopend naar een proces van dieper herstel en is daarom dan ook enorm hel(p)end geweest. Het gaat verder dan welke vorm van (trauma)therapie dan ook. Mijns inziens omdat, naast de neurogenese, niet alleen de klacht, het evt. aanwezige trauma aandacht krijgt, maar de cliënt als persoon in zijn totale mens-zijn, wordt gezien en erkend.”